Ontslag op staande voet na structureel te laat komen

Mag een werkgever een werknemer ontslaan die structureel te laat op zijn werk komt? In de volgende casus was een werknemer meer dan twaalf keer te laat is gekomen in een half jaar tijd. Een ontslag op staande voet werd in dit geval, naar oordeel van de kantonrechter, rechtsgeldig gegeven.

De casus

Werkgever heeft een installatiebedrijf ‘DNR Energy’. Werknemer is sinds 2018 werkzaam voor werkgever als installatiemonteur. Regelmatig verscheen de werknemer niet op tijd voor een klus of op een ophaalplaats. Zo bleek uit de urenadministratie en Whatsappberichten dat werknemer twaalf keer een half uur tot een uur te laat is gekomen. In de laatste week van augustus vorig jaar, ging het zelfs om vier van de vijf werkdagen. Voor de werkgever was de maat vol. De bedrijfsvoering van het bedrijf zou namelijk in het gedrang komen door het gedrag van werknemer. Eind augustus 2021 volgde het ontslag op staande voet van de werknemer.

De procedure

Werknemer stapt naar de rechter en maakt aanspraak op de transitievergoeding, een billijke vergoeding en een gefixeerde schadevergoeding. Daarnaast vordert werknemer uitbetaling van achterstallig salaris. Als reden voerde de werknemer aan dat het ontslag op staande voet nooit gegeven had mogen worden. Werknemer erkende wel eens te laat te komen, maar nooit meer dan vijf minuten of hooguit een kwartier. Ook voerde hij een verzachtende omstandigheid aan, namelijk dat hij op het punt stond van een burn-out. Daartoe overlegde hij een brief van zijn huisarts. Ook zou de werkgever hem niet hebben gewaarschuwd. Werkgever had echter een aangetekende brief verstuurd, welke werknemer niet opgehaald zou hebben bij een PostNL punt.

Het oordeel

De kantonrechter oordeelde dat het structureel te laat komen van werknemer in dit geval een ‘dringende reden’ opleverde. Het ontslag op staande voet is daardoor rechtsgeldig gegeven door de werkgever. Het verweer van werknemer voor de stelling dat de urenadministratie niet bewees dat hij een half tot heel uur te laat kwam, werd verworpen. Daarnaast legde het verweer van werknemer dat hij op het punt stond van een burn-out te weinig gewicht in de schaal. De kantonrechter gaf aan dat de werknemer zich dan ziek had moeten melden. Ook het niet ophalen van de aangetekende brief bij PostNL, komt voor rekening van de werknemer. Van achterstallig salaris zou geen sprake zijn, nu werknemer akkoord was gegaan met een lager loon in ruil voor een overurenregeling en extra vrije dagen.

Conclusie

Het ontslag op staande voet is in deze situatie rechtsgeldig gegeven door de werkgever. Naar oordeel van de kantonrechter is de werkgever geen ontslagvergoedingen verschuldigd aan werknemer. Het gevolg van het ontslag op staande voet voor de werknemer is dat hij nu geen aanspraak kan maken op een WW-uitkering.

Aan een ontslag op staande voet kleven enorm veel regels. In een dergelijk geval is het raadzaam om tijdig juridisch advies in te winnen. Mocht u vragen hebben over een ontslag op staande voet, of heeft u er zelfs mee te maken? Neem dan gerust contact met mij op.

mr Alissa van der Voet                                    Van Zinnicq Bergmann Advocaten

advocaat                                                             ‘s-Hertogenbosch