Rechtshulp

Deze week werd bij het programma Radar op NPO 1 de rechtshulp via verzekeringsmaatschappijen aan de kaak gesteld, omdat daar nogal eens over geklaagd wordt.

Zelf kom ik regelmatig in de praktijk mensen tegen, die wel verzekerd zijn voor rechtshulp, maar toch liever de service van een advocatenkantoor willen hebben. Want daar schort het nogal eens aan bij rechtsbijstandverzekeringen. Bij service gaat het dan vaak om snelheid. Zeker bij bijvoorbeeld een ontslag op staande voet is het essentieel dat snel gereageerd en gehandeld wordt. Komt het tot een zitting, dan is dat vaak pas de eerste keer dat een verzekerde zijn gemachtigde van de verzekeringsmaatschappij ziet. Alles verloopt telefonisch. Zelf vind ik dat een kwalijke zaak, want het is belangrijk om ook op de hoogte te zijn van de persoon van cliënt. Hoe reageert iemand? Gaat het om een verlegen iemand of mogelijk om een sterk verbaal iemand. Ik vind het belangrijk in te schatten hoe een cliënt gaat reageren tijdens een zitting, zodat vooraf de cliënt goed voorbereid kan worden. In een persoonlijk contact met de cliënt kan ik ook beter en completer alle voor zijn zaak relevante informatie verkrijgen.

Over de kwaliteit van rechtshulpverleners kan ik zeggen, dat ik zeker wel eens goed ingevoerde rechtshulpverleners tegen kom, maar de andere kant komt ook vaak voor. Arbeidsrecht vereist specialistische kennis, zeker sinds de komst van de nieuwe Wet Werk en Zekerheid. Vooraf kan niet gecontroleerd worden of zo’n rechtshulpverlener gespecialiseerd is, wat bij arbeidsrechtadvocaten veelal wel het geval is. Uit de website kan bijvoorbeeld blijken of zo’n advocaat is aangesloten bij een specialistenvereniging.

Arbeidsrechtelijke zaken worden vaak via onderhandelingen afgewikkeld. Het is dan zaak om scherp voor de cliënt te onderhandelen om zo een zo goed mogelijk resultaat te verkrijgen. Het verbaast mij soms dat in het kader van die onderhandelingen de rechtshulpverlener akkoord gaat met een voorstel, terwijl ik weet dat er nog wel ruimte bestaat om door te onderhandelen. In die zaken kan ik mij niet aan de indruk onttrekken, dat het voor juristen bij een verzekeringsmaatschappij vooral belangrijk is om zaken zo snel mogelijk af te handelen, wat niet altijd in het voordeel van de verzekerde is.

Ik begrijp natuurlijk goed dat het een economisch verhaal is. Jaarlijks een premie betalen en daarmee is een verzekerde afgedekt qua kosten. De vraag is evenwel of het geen goedkoop/duurkoop-situatie is en of de verzekerde niet beter af zou zijn bij een snellere, meer specialistische afwikkeling van het rechtsprobleem. Over het algemeen worden bij onderhandelingen over een beëindigingsregeling de kosten van de advocaat voor een groot deel als onderdeel van die onderhandelingen bij de werkgever gelegd, zodat de zaak per saldo weinig of niets kost voor de werknemer.

Mr J. (Hanneke) van Haarlem